Voordat ik ook maar met mijn ogen knipper, is er al weer een maand voorbijgevlogen. De tijd vliegt en ik heb er geen grip op. Dat betekent dat mijn prentenboeken van de maand momenteel niet maandelijks zijn én dat mijn stapel met mooie prentenboeken groeit en groeit en groeit. Maar dat ik er niet over schrijf, betekent zeer zeker niet dat ik ze niet lees. Ik lees al die prentenboeken en mijn kinderen lezen mee. Jong en oud, iedereen geniet op zijn of haar eigen manier van de prachtige illustraties, de mooie teksten en de feestelijke (of soms iets minder feestelijke) boeken die tot ons komen.

De komende tijd neem ik jullie mee in de prentenboeken die we hier thuis lazen. Niet in de vorm van de prentenboeken van de maand, maar gewoon met enige regelmaat. Kort en krachtig, dat is (weer eens) mijn streven.

Peddelpaniek

We beginnen met het boek ‘Peddelpaniek’ van Marie Dorléans. Het boek heeft een wat ander formaat dan je zou verwachten van een prentenboek. Rechthoekig en niet zo groot, eigenlijk wel handzaam. Wat de inhoud is, blijft onduidelijk als je alleen maar naar het omslag kijkt, alhoewel de titel en de illustraties op voor- en achterzijde zeker al wat impliceren.

Aan de binnenkant van het boek ontvouwt zich een parel van een verhaal. Sophie is jarig en krijgt een duikbril cadeau. Toevalligerwijs ontvangt ze die terwijl ze aan de kant van het kanaal zit, alwaar een kanokampioenschap op het punt van beginnen staat. Die wedstrijd vindt Sophie echter niet zo boeiend. Zij neemt een duik en ontdekt dat het kampioenschap niet helemaal eerlijk gespeeld wordt.

Dorléans speelt met beeld en met taal. Gaandeweg het verhaal wordt steeds meer prijsgegeven van de vernuftige ideeën die de kanoërs ingezet hebben om de eindstreep als eerste te behalen en dat is prachtig om naar te kijken. En die taal, daarvoor verdient ook de vertaler alle eer. Zinnen als: ‘Hun boten steigeren als wilde paarden, zo hard gaan onze peddelaars van start. Ze zwoegen kromgebogen door de golven en het publiek schreeuwt zich schor. Wat een spectaculair waterballet!’, maken dat (voor)lezers en toehoorders op het puntje van hun stoel zitten te kijken en te luisteren naar een geweldig spektakel. Als dan vervolgens ook nog het woord ‘wiedeweerga’ een plekje krijgt in dit boek, ben ik helemaal om.

‘Peddelpaniek’ is een heerlijk en spannend verhaal dat je volledig meeneemt. Hoe het afloopt met al die valsspelers in het water? Dat is nog een verrassing. Zeker is dat het in ieder geval alle moeite van het lezen waard is.

Schrijver en illustrator: Marie Dorléans
Vertaler: Marion Everink
Uitgeverij: Parade