Blog: Club van Relaxte Moeders
Elf jaar geleden werd mijn oudste dochter geboren, een gebeurtenis die ik behoorlijk overweldigend vond. Niet alleen draaide mijn leven opeens om dat kleine wezentje, ook kreeg ik te maken met heel veel goedbedoelde adviezen van andere, al wat meer ervaren, ouders. Ik liet me daardoor imponeren en verloor soms mijn eigen kompas uit het oog.
Wat me hielp in die tijd was een vriendin die me een afbeelding stuurde van ‘Die andere moeders doen ook maar wat’, een uitspraak van de Club van Relaxte Moeders.
Ook in de jaren erna toen mijn andere twee kinderen werden geboren vond ik dit een prettige uitspraak. Iedereen doet zijn best en ieder op zijn eigen manier. Ik kwam er steeds meer achter dat ik niet de moeder was die urenlang kon knutselen met haar kinderen aan een tafel. Nee, ik was de moeder die het heerlijk vond om heel veel te werken en daarnaast met haar kinderen te zijn. Niet knutselend, maar iedereen rommelend en zijn eigen gang gaand. Het kostte me behoorlijk wat moeite dat te accepteren: ik vond dat ik niet voldeed aan hoe een moeder moest zijn. Toen we besloten dat ik fulltime zou gaan werken en mijn lief niet, vroegen veel mensen hoe dat dan moest met de kinderen. Het hielp me om naar andere moeders te kijken die hun leven ook zo inrichtten als ik dat deed en die dat deden zonder schuldgevoel.
Het is belangrijk dat moeders herkenning kunnen vinden bij andere moeders of dat ze juist kunnen zien hoe andere moeders invulling geven aan de manier waarop zij hun kinderen opvoeden. Zonder oordeel, want dat is er al meer dan genoeg. En dat oordeel zorgt juist voor die onzekerheid die zo ellendig is om te voelen. Een Club van Relaxte Moeders biedt daar een podium voor: je kunt er herkenning en erkenning vinden, maar je kunt ook kennismaken met de invulling van moederschap zoals je dat nog niet eerder had ervaren, maar die je wel aan het denken zet. Ik vind het prachtig dat dat bestaat.
Lang had ik dan ook de wens om ook eens te mogen schrijven voor deze Club, en nu… is die wens bewaarheid geworden. Voor de Club van Relaxte Moeders mocht ik namelijk een column schrijven over diezelfde oudste waar het allemaal mee begonnen is en de leesdip die ik de afgelopen maanden bij haar waarnam en waar ik onrustig over werd. Gelukkig zijn er altijd mooie boeken die kunnen helpen en daarover vertel ik in dit blog. Ik ben dan ook best wel trots dat dit blog op de website staat die me zo nu en dan een steuntje in de rug heeft gegeven. Benieuwd geworden naar wat ik geschreven heb? Lezen kan via de link.