Recensie Ada gevangen op twee eilanden Imme Dros Harrie Geelen
13+ Boeken Familie Geloven in jezelf Historisch Landen / reizen

Ada, gevangen op twee eilanden

Al een tijdje lag er een boek op me te wachten om het te herlezen alvorens ik erover ging schrijven. Het was het boek ‘Ada – gevangen op twee eilanden’ en de eerste keer had ik het te gehaast gelezen, waardoor ik er niet uithaalde wat er daadwerkelijk inzit. Op zo’n donkere middag waarbij de zon weer eens niet scheen, pakte ik het boek er nog eens bij en las het opnieuw.

Dit  verhaal gaat over Ada, die de dochter is van de graaf van Holland. Haar moeder huwelijkt haar uit en Ada heeft daar niets over te zeggen. Vlak na haar huwelijk echter, wordt Ada ontvoerd en meegenomen naar eerst Texel en vervolgens naar Engeland. Dat klinkt misschien verschrikkelijk, maar juist in Engeland voelt ze zich vrij.

De tweede lezing sprak me veel meer aan. Dat kwam misschien ook omdat ik van tevoren het interview met Imme Dros had gelezen dat afgelopen juli in Trouw gepubliceerd werd. 87 jaar oud is ze, maar ze spreekt met heel wat pit. Imme Dros houdt niet van bestaande conventies, zij trekt haar eigen plan en dat vond ik heerlijk om te lezen. Zeker toen ze sprak over vertalingen en de onzinnige woorden die schrijvers veelal gebruiken in hun Engelse teksten. Kort, moet het zijn, geen woord te veel.

Daar ga ik me proberen aan te houden in deze bespreking, aangezien ik ook nog wel eens de neiging heb te veel woorden te gebruiken om te beschrijven wat ik precies wil vertellen.

‘Ada, gevangen op twee eilanden’ voelde in eerste instantie een beetje als los zand voor mij omdat ik de context van de tijd waarin Ada opgroeide niet goed kende en trouwens nog steeds niet ken. Uiteindelijk blijkt dat niet echt nodig te zijn voor het boek. Want het verhaal over Ada gaat ook gewoon over een vrouw die geen zeggenschap over haar leven heeft, maar er toch haar weg in weet te vinden. Imme Dros gebruikt er in het interview een mooie metafoor voor: ‘gras dat door de tegels weet te groeien’. Daarmee kan het verhaal een inspiratie zijn voor welke vrouw dan ook die wil groeien, ondanks de verschillende wijzen waarop zij tegengewerkt worden.

Dros schrijft inderdaad kort en snel. Er is geen woord te veel. Het verhaal wordt verteld, de emoties worden weergegeven en tussendoor wordt er een tijdsbeeld geschetst. Het verhaal eindigt wanneer de geschiedenis niet meer weet hoe het verder verloopt met Ada. Na haar vertrek uit Engeland gaat ze wonen in Belgisch Limburg, maar verder weten we niets meer over haar. Zelfs haar sterfdatum is onbekend.

De collages van Harrie Geelen zijn heel wat uitvoeriger dan de tekst van Imme Dros. In de stijl van de middeleeuwen wordt het leven van Ada in beeld gebracht. Het zijn prachtige illustraties waar ik werkelijk van heb genoten.

Herlezing was nodig om dit boek te waarderen. Ik raad het boek aan, maar raad ook aan om het samen te lezen met het interview. Zo komt een verhaal uit de middeleeuwen, verteld door een krachtige vrouw van nu, opeens helemaal tot leven.


Schrijver: Imme Dros
Illustrator: Harrie Geelen
Uitgeverij: Querido


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *