Eerlijk gezegd is mijn hart altijd vol verwachting een paar weken voordat de goedheiligman arriveert. Je voelt het zinderen: het feest gaat beginnen. De speelgoedboeken worden in huis gehaald en er wordt druk geknipt, geplakt, gewenst en gedroomd.  Vervolgens is de dag van de intocht: op de bank voor de televisie met warme chocomel en pepernoten. Sinterklaas is nu echt in het land! En dan… duurt het eigenlijk nog best lang voordat het daadwerkelijk pakjesavond is. Nog drie weken lang schoentjes zetten, zenuwen, surprises maken voor school, gedichten maken en nog meer zenuwen. Eerlijk gezegd mag de Sintvoorpret van mij best wat sneller verlopen.

Daarom herkende ik mezelf wel in Jikke, die met grote regelmaat diep moet zuchten vanwege alle festiviteiten die plaatsvinden in deze tijd van het jaar. Haar diepe gezucht wordt haar echter niet altijd in dank afgenomen. Jikke is de moeder van Ari en Loek, die we kennen van eerdere bundels waarin zij als samengezin heel wat avonturen beleven: Ari en haar moeder Jikke en Loek en zijn vader Guus. In een eerdere bundel kwam daar broertje Wolf bij.

De bundel ‘Ari en Loek, het is maar één keer Sinterklaas’ draait helemaal om, juist ja, Sinterklaas en geeft goed weer hoe de verwachtingsvolle harten kloppen en meeleven met alles wat met dit grote feest te maken heeft. In het Sinterklaasjournaal raakt een belangrijke sleutel kwijt, schoentjes mogen eindeloos gezet worden, cadeaus die niet altijd even praktisch zijn worden in ontvangst genomen en ondertussen wordt er naarstig afgeteld naar pakjesavond.

Yvonne de Vries weet alle emoties goed te vangen. Want Sinterklaas is echt niet alleen maar pret, het is soms ook gewoon heel spannend. Als blijkt dat de sleutel naar de pakjeskamer kwijt is, heeft vooral Ari het daar heel moeilijk mee. Wat kijkt ze uit naar de step die ze zo graag wil en wat is ze bang dat ze deze nu niet gaat krijgen. Het zijn herkenbare gevoelens die in beeld worden gebracht en waar iedereen wel eens mee te kampen heeft gehad.

De Vries weet ook in deze bundel beelden zo goed te vangen in taal. Op bijna iedere pagina staat een treffende uitdrukking of een prachtig neologisme. Het maakt de bundel naast herkenbaar ook bijna poëtisch. De Vries speelt met taal en dat is heerlijk. Daarnaast zit het boek vol fijne en ook grappige gebeurtenissen. Ik heb smakelijk gelachen om het verhaal waarin Ari en Loek een gigantisch speelgoedpaard krijgen van oma Zacht. Jikke weet niet wat haar overkomt, maar oma is stoïcijns en Ari en Loek dolgelukkig.  Eén keer raden wie er aan het kortste eind trekt.

In het laatste verhaal wordt duidelijk waar het om gaat: niet om de cadeautjes, alhoewel die ook zeer zeker een grote rol spelen in de vreugde. Nee, het gaat om het samenzijn: met het samengezin en iedereen die daarbij hoort. Alle stress voorafgaand aan het feest wordt direct vergeten en volgend jaar wordt het vast weer op dezelfde manier aangepakt: Het is tenslotte maar één keer Sinterklaas.

Schrijver: Yvonne de Vries
Illustrator: Harmen van Straaten
Uitgeverij: Hoogland & Van Klaveren

Lees ook:

Helemaal Ari en Loek

Ari en Loek krijgen een wolf