Toen ik begin twintig was, had ik ontzettend vaak buikpijn. Onderzoek in het ziekenhuis leverde niks op, er was namelijk niets met me aan de hand. Of in ieder geval: niets lichamelijks. In mijn hoofd gebeurde er echter van alles wat ervoor zorgde dat ik steeds meer spanning ervoer. Op pad gaan werd een uitdaging, want in mijn gedachten liep alles al mis nog voordat ik de drempel over was gestapt. Ik wist wel dat het daar zat, in mijn hoofd, maar het lukte me niet om het uit te zetten. Ik bleef dan ook het allerliefste thuis, de plek waar ik mij het meest op mijn gemak voelde.

Toen ik de titel ‘Beetje angstig, dat is alles’ voorbij zag komen, had het boek dan ook gelijk mijn interesse. Er zijn niet zo veel boeken die gaan over dit onderwerp en zo vaak wordt er ook niet gesproken over angststoornissen. Ook ik schaamde me er altijd voor, en misschien nog steeds wel een beetje. Het voelt toch een beetje als een zwakte om te vertellen dat je hiermee hebt geworsteld of misschien nog steeds worstelt.

Casper is achttien en vanuit het niets wordt hij misselijk, zo erg dat het lijkt of het helemaal nooit meer overgaat. In het begin snapt hij er helemaal niets van, maar na verloop van tijd begint hij te begrijpen dat het angstaanvallen zijn. Het is voor Casper alleen zo ontzettend moeilijk om eruit te komen en wat misschien nog wel moeilijker is: zijn vrienden vertellen over hetgeen waar hij zo mee worstelt.

Dit boek leest als een spannende pageturner dat je vanaf het begin bij de kladden grijpt. Als lezer zit je in Caspers hoofd en is er geen ontkomen meer aan. Alle gedachten die Casper heeft, worden met ons gedeeld. De momenten van hoop waarop het beter lijkt te gaan en hij net kan doen of er niets aan de hand is, maar ook die van totale wanhoop waarin het zwart niet zwarter kan. Het boek is een achtbaan van emoties en je maakt de rit van begin tot einde mee.

Dat alles wordt weergegeven in korte zinnen die ontdaan zijn van alle overbodige versieringen. Casper is weerloos en dat wordt weergegeven middels de taal die hij bezigt in dit verhaal:

‘Gezond zijn wordt verspild aan gezonde mensen die niet doorhebben hoe gelukkig ze zijn.’

Zijn zoektocht is denk ik heel herkenbaar voor heel wat jongeren die worstelen met stress, spanning en angst zonder dat ze daar een direct aanwijsbare reden voor hebben. Angstig zijn is eenzaam en neemt je volledig in beslag: er is geen ruimte voor andere zaken, behalve voor oordelen over je eigen functioneren. Dat wordt in dit verhaal maar al te duidelijk. Gelukkig heeft Casper zijn vrienden, alhoewel hij daar zelf niet op durft te vertrouwen. Het is mooi om te zien hoe zijn vrienden om hem heen blijven staan, ondanks dat ze niet begrijpen wat er precies speelt bij Casper.

‘Beetje angstig dat is alles’ is een boek dat nog gemist werd in Young Adult-land en er nu gelukkig is.

Schrijver: Alexander Kielland Krag
Vertaler: Edward van de Vendel
Uitgeverij: Blauw Gras