Ken je dat? Dat je ontzettend veel zin hebt in een banaan en dat je eraan wilt beginnen, maar dat je hem niet open kunt krijgen? Bovenkant niet, onderkant niet en vervolgens zo hard trekken aan die schil dat het puntje helemaal papperig wordt? Alle zin in een banaan verdwijnt dan volledig. Ik denk dat Erik van Os deze ergernis ook goed kent. Hij schrijft er in het versje ‘Bananen kunnen zo moeilijk doen’ namelijk het volgende over:

‘Bestaan er bananen met een rits,

met klittenband

of knopen?

Dat is eigenlijk wel te hopen.

Bananen kunnen zo moeilijk doen.

Ik krijg ze vaak niet open.

En dan trek ik eraan

en dan duw ik erop

en dan knijp ik hem

bijna tot prut.

En dan voelt die banaan

zich natuurlijk weer rot,

zit hij diep in de put.’

Eerlijk gezegd heb ik nooit op die manier nagedacht over het wel en wee van de banaan, maar door de bundel ‘Dat boek met die bananen’ veranderde dat.

De afgelopen weken zag ik op de sociale media al met enige regelmaat een banaan voorbijkomen met daarbij de namen Erik van Os en Jan Jutte. Met de dichtbundel ‘Applaus voor mijn vinger’ nog vers in het geheugen, begon ik mij al enigszins te verheugen op nieuw werk van hun hand en gisteren was het dan eindelijk zover: ik kocht een bundel met versjes over, jawel, bananen.

Laten we vooral ook de peer niet vergeten die een existentiële crisis doormaakt. Gelukkig mag hij gewoon zijn wie hij is en behoudt hij zijn plekje in de bundel. Fijn voor de peer en ook zeer zeker voor de lezer. Daarnaast zijn er nog twintig andere versjes terug te vinden in dit leuke en handzame bundeltje. Zo hebben we alle kans de banaan in zijn algemeenheid wat beter te leren kennen.

Eén ding is zeker: bananen hebben gevoelens. Ze voelen verdriet, gaan relaties aan met andere bananen, zijn trots op hun bananenkinderen en hebben bovenal humor. Dat heeft Erik van Os ook. Zit je even in de put? Sla dan ‘Dat boek met die bananen’ open en je dag is weer top.

Dit boek dat nú al bekroond is met de Gouden Bananenschil 2022 van de CPNBB (Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse BananenBoek (het is écht waar, want ik zag het op de LinkedIn-pagina van Erik van Os)) is een toegankelijke bundel die echt uitnodigt tot samen lezen. De versjes zijn geschreven in een fijn ritme, het is toegankelijk en begrijpelijk en de illustraties maken je zeker weten vrolijk.

Misschien denk je van tevoren: een bundel over bananen slaat echt nergens op, maar Erik van Os en Jan Jutte weten het tegendeel te bewijzen. Je hoopt bijna dat alle andere stuks fruit ook hun eigen versjes krijgen (en niet alleen die peer).

Ook op school is deze bundel heel goed in te zetten in onder- en bovenbouw. Lees voor, geniet ervan en ga vervolgens met elkaar aan de slag met creatief schrijven: hoe ziet het leven van een appel er bijvoorbeeld uit? Of wat voor gedicht kun jij verzinnen over je lievelingsfruit? Eet ondertussen fruit met elkaar en ik weet zeker dat het een vrolijke (en lekkere) gebeurtenis gaat worden.