Davide Morosinotto schrijft met zoveel vaart dat er al heel wat boeken van zijn hand verschenen zijn. Wat het bijzondere is aan dit schrijftempo is dat zijn werk van goede kwaliteit blijft, zo ook bij zijn laatst verschenen werk ‘De zoon van de Zee’ dat me zeker wist te bekoren.

Dit keer neemt Morosinotto ons mee naar zijn thuis, zijn oorsprong: Italië, maar dan wel naar het Italië van heel veel vroeger, 452 na Christus welteverstaan. Hoofdpersoon is de veertienjarige Pietro. Hij is varkenshoeder en dat bevalt hem goed. Grote verlangens kent hij eigenlijk niet. Op een dag verschijnt er echter een boodschapper met groot nieuws: de Hunnen komen eraan. Ongewild wordt Pietro een strijd ingetrokken tussen de Hunnen en het Romeinse Rijk. Pietro moet onderdeel uitmaken van het leger van het Romeinse Rijk en komt door een groot toeval in contact met Justina, een meisje uit een vooraanstaand gezin. Met haar zou hij normaliter nooit een woord gewisseld hebben, maar nu komen ze nader tot elkaar. Ook ontwikkelt Pietro zich in rap tempo, waardoor hij tot grootse dingen in staat blijkt te zijn.

Eerlijk gezegd had ik even nodig om in dit boek in te komen. Dat had voornamelijk te maken met het vorige boek van Morosinotto, ‘De laatste jager’. Dat boek had hij geschreven zonder duidelijk plan, wat als gevolg had dat het verhaal soms wat onnavolgbaar leek, maar ook dat het een rauw verhaal was met een ontluisterend einde. Dat rauwe, dat ongepolijste sprak me aan, maakte wat in me los. In dit verhaal kun je zien dat Morosinotto anders te werk is gegaan. Het verhaal is strakker, meer gepolijst en daardoor kon het me in eerste instantie juist wat minder bekoren. Ik moest weer even wennen. Desalniettemin heb ik ook van dit verhaal weer genoten. Het is mooi om te zien hoe Pietro groeit en hoe zijn eigen inzet, maar ook het lot, hem brengen op zijn eindbestemming.

‘De zoon van de zee’ is het eerste onderdeel van een serie over de familie Da Mar en daar ben ik blij mee. Dit verhaal maakt nieuwsgierig naar meer. Wat ik ook hoop in een volgend deel? Dat Morosinotto zijn boek weer inleidt met een inleiding en dat ik tevens weer mag genieten van zijn nawoord, die soms bijna net zo fijn zijn om te lezen als het verhaal zelf.

Schrijver: Davide Morosinotto
Illustrator: Lucrezia Buganè
Uitgeverij: Pelckmans

Lees ook:

De laatste jager