Egalus
Op de eerste dag van de Kinderboekenweek toog ik samen met Lot en een vriendinnetje naar Utrecht om daar de première van de theatervoorstelling ‘Egalus’ bij te wonen. Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar had er ontzettend veel zin in. Ik denk dat ik eerlijk gezegd nog enthousiaster was dan mijn twee zesjarige medetheaterbezoekers. Bij binnenkomst zag ik enkel een soort kleedje, een microfoon, twee harkjes en een heleboel doekjes op de grond liggen. De voorstelling begon en er kwam één persoon op het podium: meer niet.
Ik had van tevoren geen verwachtingen, maar toch kwam de vraag in me op: is dit wat ik ervan verwacht had? Lang duurde dat niet. Binnen een paar minuten werd ik meegezogen in de wereld van Egalus, wiens wereld heel wat langzamer is dan de wereld zoals wij die kennen. Egalus wist daar op dat podium al mijn hart te stelen. Direct na de voorstelling sleurde ik beide kinderen mee naar de Kinderboekwinkel in Utrecht om Egalus te kopen. Dit prentenboek mochten zij (maar ook zeer zeker ik) niet missen! En wat ben ik blij dat ik het in huis heb: ‘Egalus’ is namelijk een prentenboek om te koesteren.
Eerst het verhaal: Egalus leeft in de sjeestijd. De naam zelf zegt het al. Alles gaat snel en niets staat stil. Behalve Egalus, hij beweegt in ieder geval heel wat langzamer dan de andere dieren. Maar hij doet zeker niet niks. Egalus ruimt de troep op die wordt achtergelaten. En dat is behoorlijk veel troep. Heeft hij het ene leefgebied opgeruimd, dan kan hij gelijk door met het volgende. Het houdt niet op. Tot Egalus op een dag niet meer kan. Hij valt letterlijk om. Zijn vrienden helpen hem overeind en Egalus gaat naar huis om uit te rusten. Eenmaal wakker geworden uit zijn winterslaap, blijkt dat hulp uit onverwachte hoek is gekomen.
Wat ben ik onder de indruk van dit prentenboek. Bij het boek ‘Vosje’ genoot ik al zo van de gefotografeerde achtergronden waaroverheen de personages zijn geïllustreerd. Wat fijn om die stijl terug te zien bij ‘Egalus’. Wat Marije Tolman ontzettend goed weet te doen is de beweging, de haast van alle dieren neer te zetten, terwijl op diezelfde pagina Egalus onverstoorbaar doorgaat met vuil prikken. Je ziet, nee voelt, zijn rust terwijl alles om hem heen maar door raast. Prachtig zijn de details: de formule 1-vlaggetjes, de vogel die maar op zijn horloge blijft kijken en de papegaaiduiker die druk bezig is met haar telefoon.
De val van Egalus zorgt echter voor een kentering. Opeens komen de dieren tot stilstand, het horloge hangt hoog en vergeten in de bomen en de dieren komen nader tot elkaar. Een egel die eigenlijk altijd op de achtergrond aanwezig is, zorgt ervoor dat alles anders wordt. Egalus verbindt en verbroedert.
Dit schitterende prentenboek leest als een belofte. Dat onze drukke sjeestijd, waarin alles maar doorgaat, waarin geld veel te vaak boven mensen wordt geplaatst, waarin we niet genoeg omkijken naar de wereld waarin we leven, dat die tijd voorbij zal gaan. Het is een belofte waar ik vol verwachting naar uitkijk.



