Met enige regelmaat lees ik voor. Je zou wel kunnen zeggen dat dat een van mijn hobby’s is. Ik vind het heerlijk om samen met mijn kinderen (of andere toehoorders) te verdwijnen in verhalen die vakkundig door anderen op papier zijn gezet. Op het moment echter dat mijn kinderen me vragen zelf een verhaal te verzinnen, ben ik spoedig klaar. Ik begin wat te hakkelen, loop vervolgens al snel vast en na twee zinnen is het einde per ongeluk al bereikt.

De kinderen kijken dan ook altijd een beetje teleurgesteld na afloop en vragen het dan maar een hele poos niet meer, tot ze zijn vergeten hoe slecht het was en ze me hier opnieuw voor vragen. De afloop van dat verhaal laat zich raden…

Hoe het verhaal ‘Er was eens…een sprookje’ afloopt is echter wel een raadsel dat voor iedereen leuk is. Het boek is een gouden greep voor voorlezers die soms ietwat moeite hebben met het zelf uit de duim zuigen van een verhaal. In dit boek staan bepaalde gebeurtenissen vast, maar nog veel meer elementen kunnen zelf gekozen worden. Het verhaal gaat over sprookjesland waar alles goed is, totdat een slechterik een vloek uitspreekt. De koning gaat op zoek naar iemand die de slechterik kan verslaan en de vloek kan verbreken.

Al direct aan het begin is de keuze aan de lezer. Begint het verhaal op een stralende ochtend, op een gezellige theevisite of op een kapotte stoel? En dan mag de held gekozen worden. Wellicht een kat in prachtige kleren, een aardige boerenmeid, een hoffelijke vos (die, hoe kan het ook anders hier thuis favoriet is) of bijvoorbeeld een vriendelijke koekeman.

En al die keuzes die gemaakt mogen worden, maken het verhaal zo leuk. Het kind krijgt zelf de kans om het verhaal in te richten en in alle gevallen loopt het verhaal zoals het loopt: je kunt niet verkeerd kiezen. Hoe fijn is het dat je dat verhaal zelf vorm mag geven en dat iedere keer opnieuw kan doen?

De illustraties in het boek zijn sprookjesachtig en zo ontzettend kleurrijk. Kinderen die nog niet kunnen lezen, baseren hun keuzes op basis van de afbeeldingen die ontzettend duidelijk zijn. Sommige illustraties trekken de aandacht wat meer dan andere. Zo mag er ook een keus gemaakt worden uit verschillende maaltijden die de held van het verhaal nuttigt.

Hier thuis wordt unaniem en iedere keer opnieuw gekozen voor de ‘gebakken sterren, sneeuwvlokkenpuree en beboterde zonnestralen, samen met feeën’. Ziet er toch aantrekkelijker uit dan de ‘watersalamandertaart en varkensstaartpudding, samen met tovenaars’.

Ook in de klas is ‘Er was eens … een sprookje’ een geschikt verhaal om voor te lezen. Als de kinderen zelf al kunnen lezen, kun je ze in groepjes de verschillende onderdelen laten kiezen. Aan het eind kunnen alle verschillende verhalen dan voorgelezen worden. Kinderen kunnen ook zelf elementen toevoegen aan het verhaal of een nieuw verhaal verzinnen waarbij verschillende keuzes gemaakt mogen worden.

Wordt aan mij nog een keer gevraagd zelf een verhaal te verzinnen, dan houd ik dit boek achter de hand: kan het in ieder geval nooit meer uitlopen op een grote teleurstelling.