Het Grote Gevoelenshotel
De laatste paar dagen ben ik wat onrustig en wat prikkelbaar. Het einde van het jaar komt eraan en ik ben een beetje moe en heb tegelijkertijd het gevoel dat er nog van alles moet gebeuren. Ik probeer daar zo min mogelijk van te laten merken, maar thuis komt dat er vervolgens uit: ik reageer wat bozig op de kinderen en kan niet zoveel hebben van ze.
Op die momenten als ik me zo gedraag, heb ik zomaar een beetje een hekel aan mezelf. Ik vind mezelf een aansteller en een zeur en tóch lukt het me niet om de knop om te zetten. ‘Kop op!’, zou ik het liefste tegen mezelf zeggen en tegelijkertijd weet ik dat dat een valkuil is. Want negeren wat ik voel, zorgt ervoor dat dat interne ballonnetje steeds groter wordt tot het helemaal ontploft. Toegeven dus, ruimte bieden aan mezelf en hetgeen ik voel. Tsja, ik wéét het wel, maar het toepassen is nog het allermoeilijkst.
Daarom was het zo fijn deze week met Rein ‘Het Grote Gevoelenshotel’ te lezen. Het leerde mij een lesje hoe om te gaan met mijn eigen emoties. In het Grote Gevoelenshotel is namelijk ieder gevoel welkom. De manager van het hotel weet dat ieder gevoel een specifieke aanpak nodig heeft en alhoewel dat soms helemaal niet makkelijk is, probeert ze hieraan tegemoet te komen.
‘Het Grote Gevoelenshotel’ is een zacht en lief boek dat ieder gevoel, hoe groot, zwaar of moeilijk ook, omarmt. Dat is bijvoorbeeld te zien aan Verdriet bij wie de badkamer altijd overstroomt:
‘Als Verdriet op bezoek komt, moet ik heel stil zijn, want hij praat met een dun stemmetje. Als ik niet zorgvuldig luister, hoor ik niet wat Verdriet zegt en dan blijft hij ontzettend lang.’
En het gevoel ‘Woede’ is voor mij deze week enigszins herkenbaar:
‘Woede heeft heel veel ruimte nodig dus ik geef haar altijd de grootste kamer die we hebben. (…) Het is maar het beste om Woede de ruimte te geven om lawaai te maken, dan kan ze ook snel weer weg.’
Pfoei, dat zijn rake woorden. Die hotelmanager snapt wel hoe dat zit. Gelukkig heeft diezelfde manager niet alleen te maken met gevoelens als Verdriet en Woede. Nee, want als Woede de kans heeft gekregen uit te razen, arriveert vaak Vrede in het hotel. Die neemt alles zoals het is en veroorzaakt nooit problemen. Of soms, tussen de orkaan aan gevoelens door neemt Dankbaarheid haar intrek. Die wordt snel over het hoofd gezien, maar toch is ze zo ontzettend essentieel.
En zo zou ik deze recensie wel kunnen vullen met al die uiteenlopende gevoelens die beschreven worden in dit boek. Eigenlijk ligt de boodschap van dit prachtig geïllustreerde prentenboek er duimendik bovenop: ieder persoon heeft zo zijn eigen Gevoelenshotel te managen en dat is helemaal niet makkelijk, want die gevoelens proberen ons van alles te vertellen. Wegstoppen heeft dus geen zin, want uiteindelijk blijven ze dan óf veel te lang óf juist veel te kort aanwezig in ons eigen hotel.
‘Het Grote Gevoelenshotel’ is een ideaal boek om te gebruiken in de klas of om thuis in te zetten en zo het gesprek aan te gaan over gevoelens die kinderen op dat moment ervaren. Kinderen kunnen hun eigen gevoelenshotel maken: hoe zien jouw kamers eruit en welke gevoelens zijn vandaag in- of uitgecheckt? Je kunt dit zelfs iedere dag kort met hen bespreken.
Maar pas op: ook voor volwassenen is dit boek een mooie reflectie om eens te kijken naar je eigen managementvermogens. Ik denk dat ik toch maar ga proberen die lichte woede die ik in me voel wat ruimte te geven. Kan ik daarna hopelijk weer fijn ontspannen met Vrede.


Schrijver en illustrator: Het Grote Gevoelenshotel
Vertaler: Edward van de Vendel
Uitgeverij: Horizon