Lot leert lezen en dat vind ik magisch. Ik vind het heerlijk om te kijken hoe alle woorden die overal staan gelezen worden. Woorden op verpakkingen, op omslagen van boeken, op reclameborden, in winkels, zelfs autonummerborden worden hardop voorgelezen. Letter voor letter komt er iets uit haar mond, het wordt zacht een keer herhaald en… daar is een woord! En nog een woord, en nog één. En dat de hele dag door.

De eerste weken van het jaar zag ik hoe ontzettend uitputtend het is om te leren lezen. Het werkgeheugen werd zo in beslag genomen, dat er gewoon geen ruimte was voor begrip. Het lezen van de letters zelf en daar woorden van vormen was al uitdaging genoeg. Nu zie ik langzamerhand ruimte ontstaan voor begrip en soms zelfs een stukje intonatie. Wat vind ik het geweldig om dit proces van zo dichtbij mee te maken.

Daarom vind ik het ook zo leuk om ’s avonds samen met haar te lezen. Aan het begin van dit schooljaar begonnen we in het samenleesboek ‘Sep en Saar, de trein doet raar’. Sep heeft een treinbaan opgezet op zijn kamer en is daar ontzettend trots op. Alleen komt Sep er al snel achter dat iemand met zijn trein speelt. Hij probeert samen met zijn bovenbuurmeisje Saar het mysterie op te lossen. Na een poosje komen ze erachter dat er nóg iemand in hun gebouw woont, alleen moet je wel heel erg goed opletten om die bewoner te kunnen vinden.

Wat het vooral zo leuk maakt om dit boek te lezen is dat je het samen doet. De tekst voor de beginnende lezer is groot en dikgedrukt, het zijn korte woorden en soms staat er een afbeelding bij ter ondersteuning van de tekst. De tekst voor de geoefende lezers is kleiner en vertelt veel meer het verhaal om de dialoog heen. Dat maakt dat het lezen van het verhaal niet snel saai wordt. Naarmate het verhaal vordert, komt er meer tekst voor de beginnende lezer. Ik vond het mooi om te zien dat naarmate we verder lazen in het boek, Lot ook meer geoefend werd en het lezen van de tekst ook daadwerkelijk makkelijker werd.

Het verhaal zelf is vooral voor de kinderen spannend om te lezen. Wie speelt er nu toch iedere keer met die trein? En als je daar eenmaal achter bent gekomen zijn er nog veel meer vragen te beantwoorden. Wie is die bewoner en wat doet hij daar in het gebouw? Ieder hoofdstuk is een nieuwe dag in de week en iedere dag geeft wat meer informatie prijs over het mysterie van de trein én over de nieuwe inwoner. Het is een lief en toegankelijk verhaal dat uitnodigt tot verder lezen.

Achterin het boek staan ook nog allerlei tips voor ouders die het leren lezen met hun kind willen oefenen. Er worden tips gegeven voor als het lezen bij kinderen nog veel moeite kost, zo wordt er bijvoorbeeld uitleg gegeven over samen lezen, oftewel ‘koorlezen’. Ook wordt het verschil tussen voor-lezen en voorlezen uitgelegd en wordt er aandacht besteed aan hoe klanken worden uitgesproken als een kind pas net begint met lezen. Het is fijn om dit soort informatie te hebben als je nog erg zoekende bent in het proces van het leren lezen van je kind.

Het boek ‘Sep en Saar, de trein doet raar’ is het eerste deel uit een serie van drie. Superleuk dus om Sep en Saar te blijven volgen en fijn iedere avond (of welk moment van de dag dan ook) samen met je kind te lezen.