Vogeleiland
Als je je eenmaal verdiept in termen zoals vogelpopulatie valt er ontzettend veel interessants te lezen. Zo ben ik al van alles te weten gekomen over de vogelpopulatie in Nederland en weet ik dat er in het Waddengebied drie eilanden zijn waar geen mensen mogen komen, te weten Griend, Zuiderduin en Rottumerplaat. Het zijn plekken waar namelijk ontzettend veel verschillende vogels komen om te rusten en ook om te broeden.
Een van die vogels die op Griend komt om te broeden is de grote stern. Het is een mooi vogeltje om te zien (zoek hem maar eens op), maar deze soort heeft het zwaar. Ze staat, net als heel wat andere vogelsoorten, op de rode lijst. Dat is een lijst met vogels die uitgestorven, bedreigd of kwetsbaar zijn. Dat er zoveel vogels zijn waarmee het niet goed gaat is zorgelijk, want deze vliegende vrienden zijn gevoelig voor veranderingen in de natuur en daarmee een belangrijke graadmeter hoe het gesteld is met het welzijn van onze planeet. Het is dus een belangrijk signaal dat we beter voor de aarde moeten gaan zorgen.
Dat je daar niet vroeg genoeg mee kunt beginnen, laat het boek ‘Vogeleiland’ van Peggy Nille zien. Een aantal vogels is het zat: de mensen maken het onmogelijk voor hen om in hun eigen leefomgeving te blijven. De bijeneters hebben echter gehoord van een prachtig eiland waar mensen hen niet lastig vallen. Eerst volgen de kolibries en daarna volgt nog een hele vogelschare. Op zoek naar dat eiland waar de mens de boel niet kan verzieken.
Peggy Nille heeft een prachtig prentenboek gemaakt. Het valt direct op door de veelheid van kleuren en de indrukwekkende illustraties waarop van alles te ontdekken is. En ontdekken zul je: niet alleen zijn het prenten om naar te kijken, de lezers krijgen ook zoekopdrachten mee. Zo kun je op zoek naar de meest exotische vogels, naar slangen die goed verstopt zitten in het bladerdek en naar visjes die niet veilig zijn voor hongerige ijsvogels. Het is zoeken geblazen, want Peggy Nille geeft niet alles zomaar cadeau. Dat zorgt ervoor dat je uren zoekplezier hebt in dit boek.
Maar het gaat in dit verhaal niet alleen om de mooie tekeningen en de moeilijke zoekopdrachten. Het boek is tevens een aanklacht tegen de menselijke omgang met de natuur. Mensen zorgen ervoor dat planten en bloemen verdwijnen, dat bomen worden gekapt en dat het water wordt leeggevist. Het is een pijnlijke boodschap die ons wordt verteld in dit verhaal, maar helaas ook maar al te waar.
Tot slot is ‘Vogeleiland’ ook nog eens een heel leerzaam boek. Kinderen komen te weten waarom spechten op bomen kloppen en waarom flamingo’s roze zijn. Ook maak je kennis met heel veel verschillende vogelsoorten waar je vast nog niet heel vaak van gehoord had, zoals de quetzal en de krulkuif arassari.
Al die verschillende onderdelen maken ‘Vogeleiland’ tot een ontzettend veelzijdig boek. Het geheel kan daardoor echter wel wat overweldigend zijn. Bij ons thuis hielp het om het boek in delen te lezen. Iedere avond een paar platen om naar te kijken, om op te zoeken en er vervolgens met elkaar over te praten. Die verspreiding is alleen maar goed, we kunnen namelijk niet vroeg genoeg beginnen met de bewustwording van het belang van het goed zorgen voor onze dieren en onze natuur.
De naam van het eiland waar al die verschillende vogels heengaan, wordt niet genoemd, maar het zou zomaar eens een van de Waddeneilanden kunnen zijn. Mocht je er een keer langsvaren, kijk dan maar eens heel goed of je misschien wel een tangare of een vorkstaartscharrelaar ziet rondvliegen, om ze vervolgens heel erg hard met rust te laten.
.
Schrijver: Peggy Nille
Vertaler: Martine van Rooijen
Uitgever: Uitgeverij Parade