Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom
Een van de leukste dingen om te doen vind ik het bezoeken van boekwinkels. Gewoon een beetje slenteren, wat boeken inkijken en bedenken welke boeken ik allemaal kan kopen voor mijn boekenbudget van deze maand (jazeker, een boekenbudget, om mijn boekendrift enigszins in toom te houden).
Ik lees ontzettend veel en weet dus al goed wat ik wel of niet leuk vind. En toch vind ik het heel erg fijn om advies te vragen aan boekverkopers. Soms moet je als fervent lezer namelijk ook oppassen voor een tunnelvisie. Dan vergeet je bijvoorbeeld naar de wat oudere boeken te kijken, omdat er zoveel nieuws binnenkomt. Door die geweldige boekverkopers leer ik nog meer nieuwe werelden kennen en maak ik kennis met de allermooiste pareltjes die ik zelf niet gevonden had.
Zo was ik enige tijd geleden in de Kinderboekwinkel Utrecht. Altijd een feest om daar te zijn. Ik zocht een boek voor Lots verjaardag en vroeg dus om advies. Mij werd het boek ‘Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom’ van Bette Westera aangeraden. Ik dacht dus dat Bette Westera vooral gedichten schrijft, maar wat blijkt: ze is ook een geweldige schrijver van verhalen. Lot en ik hebben het boek samen gelezen en er met volle teugen van genoten. Lot vond het zelfs zó leuk dat er een paar traantjes werden gelaten toen het uit was, zo jammer vond ze het.
In ’Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom’ speelt Sander de hoofdrol. Sander is de braafste jongen van de hele klas. Zijn ouders zeggen altijd dat Sander naar hen moet luisteren, want anders… En Sander luistert dus. Tot hij op een dag ziet dat niet luisteren ook zo zijn voordelen kan hebben. Vanaf dat moment is Sander niet meer gevoelig voor het ‘want anders’ van zijn ouders. Dat leidt ertoe dat zijn ouders zonder hem wegrijden van een parkeerplaats in Frankrijk. Sander schrikt in eerste instantie gigantisch, maar komt dan Bert, een vrachtwagenchauffeur tegen met wie hij een geweldig avontuur tegemoet gaat.
Dit boek heeft alles in zich wat een goed voorleesboek zou moeten hebben. Er zit humor in, het is spannend en bij tijd en wijle ook ontroerend. Bette Westera weet een verhaal dat in het echt nooit zou gebeuren (denk ik), te laten voelen als een verhaal waarvan het heel logisch is dat het gebeurt. Haar taalgebruik is zo beeldend dat je de Franse omgeving waarin zij zich bevinden daadwerkelijk voor je ziet, bijna ruikt. Wat daarbij zeker helpt zijn de fijne illustraties van Joanne Lew-Vriethof die het geheel nog verder tot leven brengen.
Sander en Bert passen ondanks hun bijzondere combinatie uitstekend thuis in het decor dat Westera zo haarfijn weet te schetsen, omdat ze ergens toch ook wat overeenkomsten hebben met elkaar. Sander is onzeker over de keuzes die hij maakt, maar de ietwat strenge stem die in hem zit, helpt hem het beste in zichzelf naar boven te halen. Sander leert gedurende zijn reis op zichzelf vertrouwen en dat is een prachtige ontwikkeling die hij doormaakt.
En ook Bert ontplooit zich verder in het boek. Eerst komt hij wat nors over, maar als je hem wat beter leert kennen, kom je erachter dat hij eigenlijk heel lief is. Hij zorgt niet alleen voor Sander, maar ook voor de vijftig schapen die hij vervoert in zijn vrachtwagen. Naarmate het verhaal vordert, komt hij steeds meer in zijn element en opent hij zichzelf voor Sander en voor het leven dat hij wil leven. Ook hij leert eindelijk luisteren naar de stem in zijn hoofd.
En dat is misschien wel de mooiste les van dit verhaal. Dat anderen je zo vaak kunnen vertellen wat je zou moeten doen, maar dat het nog zoveel beter is te vertrouwen op de stem in je eigen hoofd. Hoe spannend je dat ook vindt en hoe erg je daar ook tegenop ziet. ‘Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom’ is het ideale boek om voor te lezen in de klas, zodat alle kinderen (en óók de juf of de meester) de kans krijgen te leren luisteren naar de stem in hun hoofd. Dat ga ik ook vaker doen… maar tegelijkertijd blijf ik ook zeker luisteren naar die stem van de boekverkopers. Zonder hen had ik namelijk nooit zo’n fijn boek voorgelezen.
Schrijver: Bette Westera
Illustrator: Joanne Lew – Vriethoff
Uitgever: Gottmer