Wat kijk ik terug op een prachtige avond afgelopen dinsdag. De eerste anderhalf uur kwam Koos Meinderts op bezoek. Hij droeg gedichten voor, las verhalen voor en we gingen met elkaar in gesprek over taal en het leven. De zijinstromers stelden mooie vragen en luisterden met volle aandacht. Wat bijzonder om te zien.

Op het moment dat Koos Meinderts al bijna op het punt stond te vertrekken zei een van de zijinstromers: ‘Maar wil je dan niet nog op de foto met hem?’ Had ik natuurlijk nooit meer aan gedacht, maar zie hier: het bewijs is er. Hij was er echt en ik was er ook. Wat ik probeer uit te beelden hier? Ik heb werkelijk geen idee.

Nadat de foto’s genomen waren en de schrijver daadwerkelijk vertrokken, gingen we verder met het bespreken van zijn werk. Alle deelnemers aan de cursus Jeugdliteratuur hadden het boek ‘Zebedeus en het ganzenbord van Wisse’ gelezen. Wat volgde was een mooi en open gesprek over het leven van Zebedeus en het eigen leven. Wat was ik onder de indruk van hoe deze hardwerkende zijinstromers dit alles onder woorden konden brengen.

Dit is iets wat ik ga missen aan mijn werk bij de Hogeschool. Deze lessen over jeugdliteratuur en de mooie gesprekken die ik voerde met heel wat mensen over literatuur die je raakt, die iets bij je losmaakt.

Enige tijd geleden nam ik nieuwe dagopeningen op waaronder eentje bij het boek over die twijfelachtige beer Zebedeus. Bij het opnieuw beluisteren, merkte ik op dat ik nog wat sneller praat dan anders. Ik was vast heel enthousiast. 😁 Desalniettemin deel ik hem graag met jullie: luister de dagopening met je klas, lees het boek en ga er vervolgens over in gesprek met elkaar. Zeker weten dat er dan net zulke mooie verhalen uit gaan komen als bovenstaande.

Lees ook:

Zebedeus en het ganzenbord van Wisse