Als ik je morgen weer zie
Het leven kan wel eens aanvoelen als een sleur. Doordeweeks gaat elke dag om kwart voor zeven de wekker en dan volgt het ochtendritueel. Onder de douche, aankleden, kinderen uit bed halen, helpen met aankleden, tandenpoetsen, boterhammen eten, zeggen dat ze moeten opschieten omdat ze nu écht bijna naar school moeten en vervolgens het naar school brengen zelf. Het is een voorbeeld van dingen die dagelijks terugkomen in ons gezin.
Evengoed zijn er echter iedere dag dingen die anders lopen dan je gedacht had. In mijn geval wel honderdduizend dingen. Ik ben weer eens iets vergeten, de kinderen zijn weer eens iets vergeten, afspraken volgen elkaar strak op of vervallen juist waardoor je zomaar opeens ruimte hebt in je dag of …, nou ga zo nog maar even door. Bij de gedachte alleen al dat werkelijk elke dag hetzelfde zou zijn, word ik behoorlijk ongelukkig.
Clark, de hoofdpersoon uit het boek ‘Als ik je morgen weer zie’ overkomt het. Al 309 dagen op rij wordt hij wakker op precies dezelfde maandag. Op een of andere manier is hij vast komen te zitten in een timeloop en hij kan de dag precies uittekenen. Op dag 310 echter verandert er opeens iets. Beau komt opeens het lokaal binnengelopen en verandert zijn leven. Clark, een verlegen jongen, maakt de keuze om die dag met Beau mee te gaan in zijn onbezonnen avontuur en Clark verliest zijn hart aan hem. Alleen: hoe kun je een leven met iemand delen als je altijd dezelfde dag opnieuw beleeft?
Het boek doet uiteraard gelijk denken aan de film ‘Groundhog Day’ en dat is dan ook waaraan wordt gerefereerd in het nawoord. Het verhaal is ingenieus opgezet en de zoektocht van Clark om bevrijd te worden uit zijn timeloop is echt spannend. Je wilt ontzettend graag weten of het hem lukt.
Ook al zit Clark vast op dezelfde dag, toch maakt hij door Beau te leren kennen een gigantische ontwikkeling door. Zijn wereld groeit en hij durft keuzes te maken die hij eerder nooit durfde te maken en dat doet hij met overgave. De vriendschappen die hij elke maandag 19 september weer opnieuw sluit zijn tegelijkertijd verdrietig om over te lezen. Terwijl Clark zijn vrienden beter leert kennen, zijn zijn vrienden hem iedere dag opnieuw vergeten. Zij zitten namelijk niet in de timeloop.
Dat is tegelijkertijd het verwarrende aan het verhaal. Als zij niet in een timeloop zitten, hoe gaat het dan met hun levens? Staan die stil of wordt het leven door geleefd? Het is iets waar je als lezer maar niet te veel bij stil moet staan, want het onderwerp is ook zonder die gedachten al behoorlijk complex.
‘Als ik je morgen weer zie’ is een mooi verhaal over tot bloei komen, met jezelf in het reine komen en het beste maken van het leven onder de omstandigheden die er zijn. Vanwege de taal, de gebeurtenissen, het zachte karakter van Clark en tot slot zijn zoektocht naar bevrijding, is het een Young Adult die veel jongeren zal aanspreken.
Schrijver: Robbie Couch
Vertaler: H.C. Kaspersma
Uitgeverij: Volt
Eén gedachte over “Als ik je morgen weer zie”