Als ik ’s ochtends mijn bed uit moet, word ik het liefst met rust gelaten. Ik ben namelijk niet zo’n ochtendmens. Een van de vaste zinnen die ik bijna elke ochtend zeg is: ‘Ik denk dat ik vandaag maar in bed blijf’ om me vervolgens al mopperend naar de badkamer te begeven. Na douchen, aankleden en ontbijt ben ik meestal weer redelijk op orde, maar al te veel ongein moet er in mijn buurt niet worden uitgehaald in de ochtend.

Mijn gezinsgenoten zijn ervan op de hoogte en als ze het ook maar even dreigen te vergeten, worden ze er weer snel genoeg aan herinnerd. Een gezelliger moeder word ik naarmate de zon hoger aan de hemel komt te staan en mijn uiteindelijke slaapmist is opgetrokken.

Daarom heb ik hardop moeten schaterlachen om de egel in het boek ‘De grote boze heks’. De egel heeft namelijk óók last van een ochtendhumeur en dat zal iedereen die te dicht in zijn buurt komt weten. Zijn staat van zijn is zo indrukwekkend dat zelfs de heks enigszins twijfelachtig toekijkt hoe ze wordt aangesproken door de egel. Zou ze zelfs een beetje bang voor hem kunnen zijn? Gelukkig gaat voor de egel na elven de zon weer schijnen en is hij weer aanspreekbaar voor al zijn vrienden in het bos.

Het is niet het enige boek in het verhaal. Geenszins! In ‘De grote boze heks’ staan 88 verschillende verhalen (als ik goed geteld heb) die allemaal gaan over de boze heks, de egel, de uil, de merel en niet te vergeten de haas. De verhalen gaan over de grote, maar ook de kleine dingen in het leven. En alhoewel de dieren in het bos met regelmaat sidderen van angst voor de capriolen van de boze heks, kunnen ze ook niet zonder haar leven. Het is daadwerkelijk een haat-liefderelatie te noemen: ze kunnen niet met, maar ook zeer zeker niet zonder haar.

De boeken over de boze heks van Hanna Kraan gaan al heel wat jaren met ons mee en met veel plezier lees ik voor uit haar werk, terwijl ik zelf regelmatig gniffel om de vele avonturen die de dieren en de heks met elkaar beleven. Wat is het dus een feest dat er nu een bundel is waar al het verzameld werk over de boze heks in terug te vinden is. De voorleesbundel staat garant voor vele uren voorlees- en leesplezier.

De personages in het boek zijn zo ontzettend fijn. Neem nou dus die egel: zijn ochtendhumeur, zijn kracht om vooral heel veel oude koeien uit de sloot te halen en het feit dat hij zich toch telkens over zijn angsten heen zet, maken van de egel een goede spiegel voor de lezer zelf.

Ook de uil kan ik erg waarderen. Mooi is hoe hij de wereld kan vergeten als hij bezig is met een gedicht. Letterlijk alles moet wijken, want het schrijven van zo’n dichtstuk is nog helemaal niet zo makkelijk. De strijd die uil moet leveren voor een goed gedicht blijkt keer op keer een hele uitdaging te zijn. En dan de haas. De verbinder, de wijze en degene die over het algemeen het hoofd koel weet te houden. Alle dieren weten hem te vinden en dat dat zelfs de haas wel eens te veel kan worden, wordt maar al te duidelijk in het verhaal ‘De haas zoekt eenzaamheid’, waarin al snel blijkt dat de haas de andere dieren ook heel hard nodig heeft.

Bijna ontroerend is het om te lezen hoe de haas zorgt voor de boze heks op het moment dat ze ziek is en we als lezer een blik in haar slaapkamer mogen werpen. Daar wordt de band tussen de heks en de haas verraden in de vorm van een schilderij van de haas aan de muur. Want die heks, die is eigenlijk de kwaadste nog niet. Dat moet je niet te vaak hardop zeggen, want voor je het weet, verandert ze je in een dennenappel.

Maar heks haar mond is heel wat groter dan haar hart. En je kunt haar veel beter hebben dan haar zus die uit het zuiden komt. Neem dat maar van me aan. Nee, zo slecht hebben de dieren en de heks het nog niet met elkaar in het bos. Soms ben ik zelfs een beetje jaloers op ze. Wat zijn ze toch een geluksvogels met alle taart die ze door al die verhalen heen al hebben verorberd.

Misschien is het wel zo fijn om over de boze heks te lezen, omdat het plezier van het papier afspat. Je kunt merken dat schrijver én illustrator de verhalen met liefde hebben gemaakt en vormgegeven. De boze heks en de dieren in het bos zijn tijdloos en vervelen nooit.   

---

Schrijver: Hanna Kraan
Illustrator: Annemarie van Haeringen
Uitgeverij: Lemniscaat

---