Vandaag schreef ik in een ansichtkaart de volgende tekst uit het boek ‘Het oneindige verhaal’ op:

‘Ik zou best wel eens willen weten, ’ zei hij (Bastiaan) hardop, ‘wat er eigenlijk in een boek gebeurt zolang het nog dicht is. Natuurlijk zijn er alleen maar letters in die op papier zijn gedrukt, maar toch – er moet iets gebeuren, want als ik het opendoe dan is er opeens een heel verhaal.’

Het is een prachtige quote die je zou kunnen gebruiken voor ieder boek, maar ik moest gelijk denken aan een heel specifieke titel, namelijk ‘Gran Balconia’ van Derk Visser. In zijn nieuwste werk maken we kennis met Shell die met haar zussen Danni en Jodie de zomer op haar eigen balkon viert. Hun moeder is hoogzwanger van een vierde zusje, dit keer wederom van een andere man. Shell maakt zich veel zorgen om haar moeder. Binnen diezelfde onrustige tijd wordt Lenny Montana verliefd op Shell, maar Shell is vastbesloten anders met mannen om te gaan dan haar moeder altijd deed. Alleen lijkt het erop dat ze op een gegeven moment tóch verliefd wordt op Lenny. Hoe moet dat nu?

Wat zo mooi is aan dit verhaal, is dat het een plukje lijkt te zijn uit het leven van Shell. Er is een heel leven voor deze zomer en een heel leven erna, maar wij mogen meeleven met het gezin van Shell in deze specifieke periode. Op sommige momenten voelt dat toekijken, meelezen, meeleven een beetje als voyeurisme. Zeker als Shell worstelt met haar menstruatie en het tekort aan geld voor goed maandverband. Ze moet roeien met de riemen die ze heeft en schaamt zich daarvoor.

Als lezer voel je die schaamte en gun je het haar om het in alle beslotenheid op te kunnen lossen. Die ruimte is er echter niet. In de supermarkt wordt ze betrapt op het mogelijk mee willen nemen van maandverband en daar wordt misbruik van gemaakt. Later lekt Shell door omdat ze niet de goede spullen heeft en ook dat wordt gezien. Uiteindelijk moet ze naar een uitgiftepunt waar gratis maandverband wordt uitgedeeld. Eenmaal gekregen moet ze om meer bedelen dan ze krijgt, omdat ze niet alleen verantwoordelijk is voor zichzelf maar ook voor de rest van het gezin.

Derk Visser verhult niets en beschrijft alles en dat is het krachtige aan deze jeugdroman. Het laat zien hoe moeilijk het is om overeind te blijven staan in een gezin waar weinig geld is en waar je als oudste kind absoluut niet zorgeloos in het leven kan staan. Het is schrijnend om te zien hoe angstig Shell is voor het leven en voor de liefde.

In Lenny Montana vindt ze echter een jongen die er voor haar is. Hij houdt van haar. Dat zijn wellicht wat grote woorden voor een jongen die nog zo jong is, maar uit zijn mond geloof je dat. Shell gelooft het alleen niet. Te vaak heeft ze gezien dat woorden nog geen daden maken en heeft ze moeten lijden onder het gebroken hart van haar moeder. Toch geeft Lenny niet op.

Als het boek uit is, is het uit en kan ik niet meer verder lezen over Shell. Dat voelt als een gemis. Voor mij voelde Shell als een echt iemand en daarom wil ik nog meer kleine plukjes leven vanuit haar perspectief beleven. Ik wil geloven in het sprookje van Shell en Lenny die er samen goed uit gaan komen. Tegelijkertijd weet ik dat de praktijk weerbarstig is en dat het moeilijk is om los te komen van een leven in armoede. Het leven van Shell zal gepaard gaan met pieken en dalen. Wat een prachtig, invoelend en ingetogen werk van Derk Visser, dat wat mij betreft nog lang niet uit had hoeven zijn.

Schrijver: Derk Visser
Uitgeverij: Gottmer

Lees ook:

Mijn moeder is een dekbed