Als je aan mij vraagt wat thuis zijn is voor mij, dan is mijn antwoord snel gegeven. Niet alleen vind ik het belangrijk om bij mijn man en mijn lieve kinderen te zijn, ook ben ik zeer gehecht aan mijn eigen plek. Ik vind het heerlijk om in de avond thuis te komen in een huis waar ik zo op mijn gemak ben. Daar vind ik de douche het allerfijnst, zit de bank het allerlekkerst en slaapt mijn bed het allerbest. Voor sommige mensen is thuis zijn een gevoel van zijn bij je dierbaren en verder niets, maar mij kun je na een week vakantie geen groter plezier doen dan weer naar huis te gaan. Het thema van de Kinderboekenweek is ‘Bij mij thuis’ en dat past volledig bij mij. Heerlijk boeken lezen uit mijn allermooiste boekenkast op die eerdergenoemde allerlekkerste bank is een ware traktatie. Wat heb ik een geluk dat ik me zo thuis mag en kan voelen.

Niet voor iedereen is dat geluk van een thuisgevoel weggelegd. Zo ook niet voor Ravi, de hoofdpersoon uit het kinderboekenweekgeschenk ‘Ravi en de laatste magie’. Zij woonde namelijk in een huis waar zij zich thuis voelde, maar moest noodgedwongen verhuizen vanwege haar moeders ziekte. Ravi, haar moeder en haar broertje Timo wonen nu in een flatgebouw aan de Panamalaan. Nee, zelfs dat nog niet eens. Dat gebouw hebben ze namelijk ook weer tijdelijk moeten verlaten vanwege een geëxplodeerd gasfornuis.

Omdat Ravi’s moeder in een rolstoel zit, worden ze tijdelijk ondergebracht in een rolstoeltoegankelijk huis waarin allemaal oude mensen wonen. En met hen is er iets vreemds aan de hand. Uiteindelijk blijken het gepensioneerde tovenaars te zijn die bijna geen toverkracht meer hebben. Door de komst van Ravi, Timo en hun moeder wordt er alleen iets van de oude tovenaars gestolen dat absoluut niet in verkeerde handen mag vallen. En natuurlijk valt het in die handen… Ravi moet een andere, heel oude, maar ontzettend slechte tovenaar zien te stoppen voordat hij de stad helemaal vernielt. Zal haar dat lukken?

Wat is het een feest om Sanne Rooseboom en Sophie van der Pluim weer samen in actie te zien. Aangezien het kinderboekenweekgeschenk niet te uitgebreid mag zijn, is het voor hen zaak om in zo kort mogelijke tijd een verhaal neer te zetten. En dat lukt, met verve kan ik wel zeggen. Vanaf het allereerste begin zit je direct in het verhaal. Ondanks dat een stel bejaarde tovenaars de hoofdrol speelt in dit verhaal, wordt het geen moment traag of saai.

Dat de ontwikkelingen zich snel opvolgen is logisch. In een kort tijdsbestek is er ontzettend veel avontuur te beleven. En toch weet Rooseboom ruimte te vinden om ieder personage tot leven te brengen. De illustraties van Van der Pluim ondersteunen daarin. Zij weet de tovenaars zo goed te vangen in beeld. De rimpels van mevrouw Rosalie spatten bijna van de pagina’s af. Het is mooi om te zien hoe tekst en beeld elkaar zo aanvullen.

Het idee van gepensioneerde tovenaars is geniaal. Er is voldoende dreiging in het boek, maar geen moment wordt het echt té spannend. Dat is goed uitgekiend, een heel grote groep kinderen zal dit boek namelijk gaan lezen. Dit onderwerp, deze hoofdpersonen en de gebeurtenissen passen bij die grote en gemêleerde groep.

Het thema ‘Bij mij thuis’ komt mooi naar voren, vooral in de worsteling van Ravi die haar eerste huis zo ontzettend mist. Naarmate het verhaal vordert, wordt het voor haar echter steeds meer duidelijk dat thuis niet alleen gekoppeld is aan de plek waar je bent, maar ook vooral met wie je bent.

Bijna zou je hopen op een vervolg op dit kinderboekenweekgeschenk, want ik heb nog lang geen genoeg gekregen van Ravi, Timo, hun moeder en de pensionado’s die ondanks hun respectabele leeftijd zoveel leven in de brouwerij weten te brengen. Wat is ‘Ravi en de laatste magie’ een ontzettend fijn kinderboekenweekgeschenk.

Schrijver: Sanne Rooseboom
Illustrator: Sophie van der Pluim
Uitgeverij: Stichting CPNB