Umbrador
Op de middelbare school voelde ik me best vaak een buitenbeentje, anders dan de rest. En omdat ik me zo voelde, gedroeg ik me daar ook naar. Ik zette me af tegen de groepen jongeren die onderling een code met elkaar leken te hebben, waar ik niet zoveel van begreep. En alhoewel ik deed of het me niet kon deren, alsof ik me heel bewust verzette, wilde een deel van mij er ergens toch ook bij horen. Ik wist alleen niet goed hoe. Het was makkelijker om anders te zijn dan heel hard te moeten werken om erbij te horen met het risico gekwetst te worden. Nu leek het tenminste mijn eigen keuze.
In die tijd was het heerlijk om boeken te lezen waarin magische dingen gebeurden, waarin de allergrootste zonderlinge figuren die nooit in de maatschappij bleken te passen in een parallelle wereld opeens tot grote hoogte konden stijgen. Het zorgde ervoor dat ik daarover kon fantaseren. Stel je voor dat… Het is volgens mij de kracht van boeken waarin magie een hoofdrol speelt: alles is mogelijk en wie je ook bent en hoe eenzaam je je soms ook voelt, in deze werelden kun je van grote betekenis zijn voor anderen.
Ook in het boek ‘Umbrador’ van Marieke Smithuis zie je dat terug. Jinna is namelijk niet zoals de anderen. Als baby wordt ze achtergelaten op de stoep van een kindertehuis tot ze op haar elfde wordt geadopteerd door tante Agaath die zich, wanneer Jinna eenmaal bij haar woont, ontpopt tot een grote slechterik die geen enkele vorm van genegenheid toont. Jinna draagt haar hele leven lang een geheim met zich mee: ze heeft geen schaduw.
Haar beste vriend is Scharrie, een hond. Wanneer tante Agaath echter dreigt hen van elkaar te scheiden, vlucht Jinna samen met Scharrie. Ze komen terug in het magische land Umbrador waar de gemene koning, Fulgis, de dienst uitmaakt. Eenmaal in Umbrador aangekomen, gebeurt er van alles met Jinna’s schaduw en ontdekt ze dat Umbrador de plek is waar ze thuishoort. Samen met Scharrie en de kat Filou gaat Jinna op reis in de hoop de wrede Schaduwvorst Fulgis te kunnen stoppen.
Marieke Smithuis is een geduldig schrijver. Ze maakt geen haast met het onthullen van Jinna’s bijzondere krachten en dat doet het verhaal goed. Telkens word ik als lezer, maar ook Jinna zelf, weer verrast door wat Jinna allemaal in huis heeft. En dat verrassen, dat gebeurt vaker. Sommige magische boeken zijn redelijk voorspelbaar en daarmee ook een klein beetje saai. Dat is hier niet het geval. Er zitten behoorlijk wat onverwachte situaties in die ervoor zorgen dat je als lezer scherp en betrokken blijft. Dat bleef tot het einde toe het geval: de finale zit vol met onverwachte wendingen die het verhaal naar een hoger niveau brengen.
Zonder te veel te willen verklappen over het verhaal, kan ik wel vertellen dat er op een gegeven moment een strijd wordt geleverd tussen de volgelingen van Fulgis en zijn tegenstanders. Het is een belangrijke confrontatie waarin veel personen schade oplopen. Jinna is echter geen onderdeel van deze slag en dat maakt dat zij en wij als lezers het verloop van die strijd van horen zeggen moeten vernemen. Tijdens het lezen van die passage vond ik dat jammer, maar naarmate het verhaal vordert vallen alle puzzelstukken weer op zijn plek en past het opeens weer.
Er zitten best wat verschillende personages in het boek, maar het gros daarvan wordt goed uitgewerkt. De lieve zachte Doortje, die ook ergens een harde kant heeft en die de zorg voor Jinna op zich neemt, de geweldig grappige kat Filou die zich helemaal niets laat vertellen of Toori die maar een kleine rol heeft, maar o zo belangrijk is voor het verhaal. Mede door de gedetailleerde omschrijvingen van de personages kwam het verhaal over Umbrador voor mij echt tot leven. Van sommige personen weet je tot het einde toe niet of je ze kunt vertrouwen. Ik had mijn vermoedens, maar zoals ik al eerder schreef: Smithuis is geduldig, ook op dit vlak.
De illustraties in het boek zijn gemaakt door Jeska Verstegen. Haar dromerige, niet helemaal van deze aarde-zijnde stijl, past perfect in een verhaal dat gaat over schaduwen en magie. Het maakt het geheel nog magischer dan het al was.
‘Umbrador’ is een mooie toevoeging aan de magische verhalen die er al zijn en die veelal uit andere talen vertaald zijn. Het is origineel, verrassend en biedt kinderen de kans om te kunnen blijven dromen over alles wat ooit mogelijk zou kunnen zijn.
Schrijver: Marieke Smithuis
Illustrator: Jeska Verstegen
Uitgeverij: Querido
Lees ook:
De jongen die van de wereld hield
2 gedachten over “Umbrador”