Recensie 'De spin en de sleutel' van Anna Woltz.
12+ Boeken Dagopening Familie Geloven in jezelf Jeugdboek Verlies Vriendschap

De spin en de sleutel

Op momenten dat ik niet zo lekker in mijn vel zit, is internet mijn grootste vijand. Zo’n moment had ik ook toen de oorlog in Oekraïne net begon. De dreigende taal die werd geuit, kroop onder mijn huid en ik kon niet stoppen met informatie zoeken over wat er kon gebeuren als er kernwapens op ons land zouden worden afgevuurd. Ik merkte dat ik, naarmate ik meer informatie ging zoeken, steeds meer bleef hangen in een negatieve vicieuze cirkel: ik had namelijk geen oplossing voor áls het zou gebeuren, maar kon het ook niet van me afzetten.

Om controle te krijgen ging ik meer informatie opzoeken, maar daardoor lukte het me nog minder er geen grip op te krijgen en een oplossing te vinden. Mijn broer kwam met de beste oplossing: stop met informatie zoeken. Dat kostte me veel moeite, maar uiteindelijk hielp het. Ik kon afstand nemen van de kwestie en me weer focussen op dingen waar ik wel invloed op kon uitoefenen.

In het boek ‘De spin en de sleutel’ van Anna Woltz speelt die controledrift ook een grote rol. Elena komt terecht op de boerderij van haar tante Loes en diens nieuwe gezin. De boerderij ligt aan het einde van de wereld en Elena vindt het er verschrikkelijk, maar ze moet daar zijn omdat niemand anders haar wil hebben. Op de boerderij ontmoet ze Atlas.

Atlas is geen makkelijke jongen om contact mee te maken en hij draagt allerlei geheimen met zich mee. Elena is behoorlijk in hem geïnteresseerd, maar durft tegelijkertijd niet in actie te komen. Eerder is dat namelijk slecht afgelopen: andere mensen proberen te helpen. Maar hoe houdt ze het een maand lang vol in een huis waarin zo veel gezwegen wordt en waarin zo veel geheimen zijn, zonder er iets aan te doen?

Misschien kun je wel zeggen dat Anna Woltz de koningin van de cliffhangers is. De wisseling van het perspectief tussen Elena en Atlas, de korte hoofdstukken die iedere keer met een vraagteken voor de lezer eindigen, de onuitgesproken woorden tussen de zinnen door: dat alles zorgt ervoor dat je ‘De spin en de sleutel’ niet weg kunt leggen. Ik nam mezelf streng voor het bij een enkel hoofdstuk te houden voor het slapengaan en voor ik het wist, was het verhaal al uit, veel te snel naar mijn zin. Nee, werk van Anna Woltz stelt eigenlijk nooit teleur.

Ik leefde mee met Elena in het verhaal, maar nog veel meer leefde ik mee met Atlas die een grote Pijn in zijn borst heeft die maar niet overgaat. De jongen is eenzaam, zit vast en zoekt wanhopig naar controle. Hij heeft een thuis waar hij niet meer op kan vertrouwen en ook op school is er niemand die naar hem omkijkt. Zijn mechanisme is daarom om te proberen grip te krijgen op een veel te groot en moeilijk vraagstuk, omdat het leven zoals hij dat kende en waar hij van hield tussen zijn vingers door is geglipt. Zijn Pijn en zijn urgentie voelen zo echt dat ik het zelf ook een beetje in mijn borstkas voelde.  

De taal die Woltz gebruikt in haar boek is ogenschijnlijk simpel: korte zinnen die aansprekend zijn in niet al te moeilijke taal. Maar pas op: achter die schijnbare eenvoud gaat een wereld van gevoelens schuil. Je voelt als lezer de beklemming, de niet-uitgesproken woorden waarvan je hoopt dat ze uiteindelijk een plek gaan krijgen in deze vertelling. Het verhaal zindert als een zonnestorm, zou je misschien wel kunnen zeggen.

Dit boek is uitermate geschikt om samen met tieners te lezen, omdat het zoveel thema’s met zich meedraagt die zo herkenbaar kunnen zijn voor hen. Je rol in de maatschappij in het echt en op sociale media, het uitspreken van gevoelens wat soms zo moeilijk kan zijn, maar ook hoe je je staande moet houden in een maatschappij waar zo ontzettend veel dreiging is, zo veel soms dat je zelf het overzicht niet meer hebt en niet meer weet hoe je houvast moet houden.

Lees het, ga in gesprek. Ja, dat vooral: ga in gesprek over al die belangrijke thema’s die Anna Woltz zo haarfijn weet te verwoorden. Schitterend.


Schrijver: Anna Woltz
Uitgeverij: Querido


Lees ook:

De tunnel – Anna Woltz

Zeven minuten na middernacht – Patrick Ness / Siobhan Dowd

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *