Een snufje magie
Soms heb je van dat eten dat heel erg comfortabel voelt als je het eet. In het Engels noem je dat geloof ik ook comfort food en in het Nederlands zou je het troostvoer kunnen noemen. Die term dekt echter niet helemaal de lading, want alhoewel het eten zeker kan troosten, is het ook gewoon eten waarbij je je prettig kunt voelen tijdens en na nuttiging. Een voorbeeld van zo’n gerecht is bijvoorbeeld de door mijn moeders gemaakte ovenschotel met ananas, zoete aardappel en maïs. Of een groot bord opgebakken nasi. Of, de laatste, dat beloof ik, spaghetti met goede bolognesesaus die de hele middag heeft staan pruttelen.
Nee, deze recensie gaat niet over een kookboek, maar wel over een boek dat te maken heeft met eten én met magie. En terwijl ik dat boek las, voelde het een beetje alsof ik zo’n maaltijd aan het verorberen was. Het boek voelde direct aangenaam en las lekker weg van begin tot eind. Het was eigenlijk een comfort book, zou die term al bestaan? Zo niet, dan heb ik hem bij deze geïntroduceerd.
Over welk boek ik het nu heb? ‘Een snufje magie’ van debuterend schrijver Lucas Eden. Het boek had al langere tijd mijn aandacht, omdat Foske het al vooruit mocht lezen en de schrijver voor Stach, het tijdschrift van Lemniscaat, mocht interviewen. Ik moest wachten en las het boek pas na uitgave. Wat ik las stelde niet teleur.
Het boek gaat over Jula, wiens ouders boekverkopers zijn in een stadje dat dagelijks bezocht wordt door een groot aantal toeristen. Ook de ouders van haar beste vriend Ben, hebben een winkel, een bakkerij. Op een dag krijgt Jula van een bijzondere man een boek cadeau dat in eerste instantie leeg lijkt te zijn. Als Jula het boek echter nader inspecteert, blijkt er iets bijzonders mee aan de hand. Tegelijkertijd is er een zaak die Ben en Jula druk bezighoudt: de moeder van Ben werkt ook nog op een stoomboot, maar het lijkt alsof iemand probeert haar in de problemen te brengen. Ben en Jula proberen samen de dader te vinden. Zal het hen lukken?
In veel jeugdboeken die ik onlangs gelezen heb, zijn de thema’s met enige regelmaat behoorlijk zwaar. Dat is in dit boek niet het geval en eigenlijk is dat wel lekker. Er valt een mysterie op te lossen en ondertussen maken we kennis met Jula en de magische krachten die ze krijgt door het boek. Dat zijn geen magische krachten die wereldschokkend zijn. Nee, het is zoals de titel al zegt ‘een snufje’. Zo leert Jula peper, zout en suiker maken door met haar vingers tegen elkaar te wrijven en een sorči, een soort spreuk, uit te spreken. Op het eerste oog lijkt dat niet echt indrukwekkend, maar het boek weet stiekem precies wat Jula nodig heeft op ook nog eens het juiste moment.
Leuk aan ‘Een snufje magie’ is de samenwerking tussen Jula’s en Bens ouders. Bij de klassiekers die in de boekwinkel worden verkocht, worden cakes, taarten en koekjes aangeboden die in de bakkerij van Bens ouders worden gemaakt. Zo verkopen ze pompoentaartjes uit Harry Potter en ‘Eet mij’-koekjes uit Alice in Wonderland. Tijdens het lezen krijg je er trek van en gelukkig trakteert de schrijver ons aan het einde van het boek dan ook op de bijbehorende recepten. Nu nog denken welke bakgerecht ik zou kunnen verzinnen dat past bij dit boek.
‘Een snufje magie’ leent zich goed voor nog een volgend deel: het boek van Jula is nog lang niet vol, integendeel! Volgens mij is Lucas Eden pas net begonnen. Ik zou het zeker lezen: heerlijk comfortabel met warme chocomel, lekkere koekjes en een dekentje op de bank.
Schrijver: Lucas Eden
Uitgeverij: Lemniscaat
Lees ook: