Sara’s mysteries
Al een paar dagen breek ik mijn hoofd over een bepaald onderwerp: mysteries. Het is niet zo dat ik er een op te lossen heb, was dat maar zo. Nee, ik ben juist aan het nadenken of ik toch niet ergens in mijn geheugen een klein raadsel heb waar ik nooit een oplossing voor heb gevonden. Helaas voor mij is dat er écht niet. Toen ik jong was, speelde ik graag op de grote zolder die wij thuis hadden. Daar hoopte ik altijd een brief tegen te komen achter een schot of verborgen onder een plank. Dat is nooit gebeurd.
En bij ons in het weiland lagen bijvoorbeeld wel eens scherven van servies, maar dat was zeker geen mysterie: ooit groeven we twee grote kuilen in onze weilanden om daar spullen zoals servies in te kunnen gooien. Waarom we dat op die manier deden is me overigens wel een mysterie, maar ik denk dat mijn moeder daar al snel een antwoord kan geven. Nee, voor mij jammer genoeg geen moeilijke opgave waar ik nooit een antwoord op zal kunnen vinden.
Gelukkig kan ik door middel van het boek ‘Sara’s mysteries’ wel een beetje meedenken met andermans raadsels. In dit boek lost Sara de Monchy met acht kinderen acht zeer uiteenlopende mysteries op. Zo wil Roos bijvoorbeeld weten wie haar geheimzinnige buren zijn, is Dunyah nieuwsgierig naar de betekenis van het slaapliedje dat zijn vader vroeger altijd voor hem zong en wil Dieuwertje graag weten waar haar hondje Molly nu is. Sara denkt met hen mee en met elkaar blijven ze net zo lang doorzoeken tot er een antwoord gegeven kan worden op deze grote vraagstukken.
Mijn dochter luisterde deze zomer al alle afleveringen van de podcast die er was voor het boek verscheen. Waren we haar een poosje kwijt, dan wisten we dat ze op haar kamer aan haar box gekluisterd aan het luisteren was. Eerlijk gezegd luisterde ik niet mee en had ik dus nog nooit een aflevering van deze podcast beluisterd. Maar zoals zij luisterde, zo las ik toen het boek binnenkwam. Gulzig nam ik alle informatie in me op. Het was onmogelijk het boek weg te leggen voordat ik wist hoe het verhaal precies afliep.
Sara de Monchy beschrijft de mysteries op een aantrekkelijke manier. Er zit een goede opbouw in de verhalen en tot op het laatste moment blijft het spannend. Maar wat ik vooral mooi vond aan ieder afzonderlijk verhaal was de kwetsbaarheid die in de verhalen naar voren kwam. Sara is niet alleen op zoek naar een antwoord op een lastig vraagstuk, ze is ook op zoek naar verhalen over het leven.
Die kwetsbare kant komt soms naar voren in het leven van de kinderen: een geliefd familielid dat gemist moet worden, een meisje dat zich niet altijd zo voelt als alle andere kinderen of een jongen die de oorlog heeft meegemaakt en daar met rake woorden over vertelt. Soms ligt dat gevoelige moment bij de andere partij: een familie die erachter komt wat hun voorouders voor rol speelden gedurende de periode van de slavernij of een oude vrouw die haar man heeft moeten verliezen en het niet accepteert als er kwaad over hem gesproken wordt.
Het lijkt haast ongemerkt te gaan, het vinden van die diepte en misschien is het ook een logisch gevolg als je met elkaar samenwerkt aan zo’n groot mysterie. Wij lezen slechts in een paar pagina’s het raadsel, de werkwijze en vervolgens de oplossing, maar Sara en de kinderen hebben gedurende een langere periode contact met elkaar en ieder mysterie is onlosmakelijk verbonden met het kind, omdat de kinderen zo nauw betrokken zijn bij hun eigen vraagstukken.
Soms geloofde ik bijna niet dat de mysteries echt waren. Doordat het in een boek staat, zou het ook zomaar fictie kunnen zijn. Mij hielp het om na afloop te luisteren naar de podcast. Al deze vraagstukken zijn echt gebeurd en echt opgelost. Dat is toch geweldig! Dat betekent dat ieder mysterie zomaar tot een oplossing zou kunnen leiden.
Wat ik ook zeker niet onvermeld wil laten zijn de illustraties van Saskia Halfmouw die de kinderen en Sara de Monchy zo mooi in beeld gebracht heeft. De afwisseling van tekst, illustraties en stripachtige elementen maakt het geheel nog interessanter om te lezen. De mooiste illustratie in het boek vind ik die van Sara en Habeb die in gesprek zijn over zijn thuisland, terwijl we op de achtergrond de puinhopen van de oorlog zien. Indrukwekkend hoe heden en verleden zo mooi in één beeld weergegeven kunnen worden.
Goed, jullie raden het al: ik ben fan en mijn dochter was al fan. Ook mijn andere kinderen willen op dit moment regelmatig voorgelezen worden uit dit boek. Kortom, we kunnen er geen genoeg van krijgen. En daarom heb ik deze week kaartjes gekocht voor de theatershow van Sara’s mysteries. In december laten we ons met heel veel plezier onderdompelen in nog meer mysteries. Dan vergeet ik misschien dat ik er zelf geen heb om op te lossen.
Schrijver: Sara de Monchy
Illustrator: Saskia Halfmouw
Uitgeverij: Blauw Gras
Lees ook: