Bij sommige boeken kijk je ernaar uit dat ze verschijnen vanwege de schrijver die het boek geschreven heeft. Soms heb ik dat gevoel ook als ik zie door welke vertaler een boek is vertaald. Zo ook bij boeken die door Maria Postema zijn vertaald. Zie ik dat zij met een verhaal aan de slag is gegaan, dan heb ik er eigenlijk altijd zin in om het te lezen.

Onlangs was Postema aanwezig bij de Grote Vriendelijke Podcast alwaar ze zeer aansprekend vertelde over haar vertaalwerk, waarbij het onlangs uitgekomen boek ‘Patina’ centraal stond. Wat was het mooi om te luisteren naar de originele tekst en vervolgens haar vertalingen van die stukken en daarna te horen welke moeilijke keuzes ze heeft moeten maken om tot de Nederlandse tekst te komen. Wat mij betreft hoor ik vaker dit soort interviews waarin we zo worden meegenomen in het maakproces.

Maar goed, ‘Patina’ dus. Een boek waarnaar ik uitkeek vanwege én schrijver én vertaler én eerder verschenen deel ‘Ghost’ dat mij ook zeer heeft weten te bekoren. In ‘Patina’ draait het verhaal om Patina, een van de vier leden die van de atletiekvereniging die we middels de boeken van Jason Reynolds leren kennen. Patina woont niet thuis bij haar ouders, haar vader is overleden en haar moeder kan niet voor hen zorgen vanwege suikerziekte.

Patina woont dus samen met haar zusje bij haar peetoom en peettante. Dat heeft ook gevolgen voor school: niet meer naar haar eigen school in haar eigen buurt, maar naar een elitaire school waar ze zich niet thuisvoelt. Gelukkig heeft ze haar atletiek nog: Patina kan namelijk ontzettend hard rennen. Alleen verliezen, daar moet ze nog leren omgaan. En dan moet ze ook opeens mee gaan doen in het estafetteteam. Patina weet niet zeker of ze daar wel geschikt voor is. Zal het haar lukken haar plek te vinden binnen het team?

Wat ik altijd zo knap vind aan de boeken van Reynolds, is dat ik er daadwerkelijk ben. Door de beschrijving van alle details, voelt het alsof ik mee aan het trainen ben of dat ik ook streng word toegesproken door de moeder van Patina, die niet meer constant voor hen kan zorgen, maar er nog zeker voor hen is. Ondanks de zware thema’s die in het boek ter sprake komen: verlies, ziekte, niet geaccepteerd worden en de druk die jongeren kunnen voelen om te presteren, een groot verantwoordelijkheidsgevoel en ga zo nog maar even door, is het boek toch licht en humoristisch. Dat komt vooral door de rol die mamlie, oom Tony en Maddy, het zusje van Patina, innemen. Hoe moeilijk Patina het ook heeft, hoe groot haar verantwoordelijkheidsgevoel ook is, zij helpen haar.

Ook is het genieten van de taal in dit boek. Dat komt omdat Jason Reynolds prachtig schrijft en Maria Postema speels vertaalt: geen strakke taal die niet past bij een jongere, maar de keuze voor woorden die dansen, bewegen en soms niet mijn woorden zouden zijn aangezien ik zeker niet Patina ben en het heel ongemakkelijk zou zijn als ik die woorden zou gebruiken. Daarom sluit het boek zo ontzettend goed aan bij Patina en bij de jonge lezers die het boek lezen.

Patina is een vechter en ik heb respect voor haar. Hoe moeilijk het leven ook is, zij gaat door. Dat gaat regelmatig ten koste van haarzelf. Maar gelukkig heeft ze een netwerk om zich heen van mensen die er voor haar zijn. Haar familie, maar ook haar vrienden en coaches op de atletiekbaan. Het is Reynolds wederom gelukt een boek te schrijven waarin de personages voor me gingen leven en dat me doet uitkijken naar meer. Ik heb geluk: er zullen zeker nog twee delen volgen in deze serie.

Schrijver: Jason Reynolds
Vertaler: Maria Postema
Uitgeverij: Condor

Lees ook:

Ghost