Kapitein Knut en de tijdgeest
Afgelopen zomer waren we in Luxemburg op vakantie en daar hoorde ook een bezoek aan het kasteel in Vianden bij. Mijn kinderen kwamen erachter dat het kasteel ook met een kabelbaan bereikbaar was en iedereen was dolenthousiast over het idee daarmee naar boven te gaan. Ik, held op sokken, wilde geen spelbreker zijn en besloot me over mijn angsten heen te zetten: ik heb namelijk nogal last van hoogtevrees.
Ik koos ervoor met mijn twee dochters in zo’n bakje te stappen, die zitten namelijk wat stiller dan zoonlief die in zijn enthousiasme nogal eens wat ongecontroleerde bewegingen kan maken. Alleen de gedachte daaraan deed mijn hartslag al verhogen. Eenmaal gezeten in het bakje, genoten mijn dochters van het uitzicht terwijl ik alleen maar met mijn kaken stijf op elkaar geklemd kon mompelen dat ze niet mochten omkijken, niet mochten bewegen met hun voeten en dat ze vooral niet te diep adem mochten halen. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Gelukkig, en ook uiteraard, kwamen we veilig boven. De tocht naar beneden hebben we toch maar te voet afgelegd.
Tsja, een held zoals Kapitein Knut zal ik nooit worden. Alhoewel hij ook sokken draagt. En een onderbroek, dat ook. Verder eigenlijk niet bijster veel. Maar goed, Kapitein Knut houdt van gevaar. Of: GEVAAR! zoals hij het zelf omschrijft. Kapitein Knut is namelijk de dapperste van alle kapiteins. En ook in dit tweede deel, ‘Kapitein Knut en de tijdgeest’ laat hij inderdaad zien niet voor een kleintje vervaardigd te zijn.
Net als in deel 1 is hij jarig en dit keer komen zijn oom en tante bij hem langs met hun boot ‘De gouden onderbroek’. Het belooft een mooi feest te worden tót er een tijdgeest op Knuts hoofd valt. De geest is duidelijk verdwaald en dat is behoorlijk gevaarlijk, omdat alle tijd dan in de war wordt geschopt. Knut moet, samen met zijn hond Django, de tijdgeest terugbrengen naar het begin van de tijd om zo toch zijn verjaardag te kunnen vieren. De reis die hij daarvoor moet ondernemen is er niet eentje zonder risico’s.
Het kostte me in het begin wat moeite het boek open te doen, want ik wist niet zeker of ik wel tegen zoveel gevaar bestand was. Gelukkig heb ik het toch gedaan: de reis van Kapitein Knut is namelijk machtig mooi om mee te maken. De kapitein neemt niet altijd de goede afslag naar het vroege verleden en beleeft daardoor ook avonturen in de verre toekomst. Onheil is altijd aanwezig, maar Knut overwint alles.
Lees je een boek over Kapitein Knut, dan weet je dat het een dolle boel wordt. Flauwe (maar leuke) grapjes wisselen af met absurde gebeurtenissen. Het boek is uitermate geschikt om voor te lezen, omdat kinderen namelijk toch wel weten dat wat er ook gebeurt, het altijd goed afloopt. Knut raakt nooit in paniek, maakt zich geen zorgen en gaat ieder avontuur aan. Eigenlijk zijn zijn boeken de meest veilige verhalen om in groot gevaar te komen.
Uiteindelijk wordt de verjaardag gevierd, precies zoals gehoopt en natuurlijk ook een klein beetje zoals verwacht, en dat wordt het beste feest ooit: met dino’s, tijdgeesten, robots, zure augurkentaart en zelfgemaakte hupseflups. Het is de kers op de taart van een geweldig avontuur met Kapitein Knut en zijn trouwe hond Django. Geef mij maar meer van dit soort verhalen te lezen. ‘Kapitein Knut en de tijdgeest’ staat vol spannende belevenissen en is tegelijkertijd veilig vanaf mijn bank te lezen die stevig en laag op de grond staat.
Schrijver en illustrator: Victor Engbers
Uitgeverij: Boycott Books
Lees ook:
