Sherlock Holmes – Een studie in rood
De boeken over Sherlock Holmes had ik eerlijk gezegd nog nooit gelezen, maar de serie ‘Sherlock’ met Benedict Cumberbatch in de hoofdrol behoort tot mijn favoriete series. Wat we vooral hebben overgenomen uit die serie is het begrip ‘deduceren’ dat na het kijken van de serie vooral wordt ingezet als man of kinderen (of ikzelf) weer eens spullen kwijt zijn geraakt. Door logisch redeneren proberen die spullen terug te vinden is een uitdaging en mééstal lukt het ons ook nog. Alhoewel ik niet in de buurt kom van het meesterlijke brein van Sherlock zelf, voel ik me op die momenten toch altijd een klein beetje een meesterdetective.
Onlangs kwam er een mail voorbij met daarin een prachtig uitziend boek over Sherlock Holmes: ‘Het eerste avontuur van Sherlock Holmes – een studie in rood’. Dat verhaal wilde ik lezen en zo geschiedde. Opnieuw maakte ik kennis met Sherlock en zijn rechterhand John Watson, waarbij Watson, net als ik, diep onder de indruk is van de kennis en kunde van meesterdetective Holmes. In dit eerste avontuur ligt er een lijk in een huis en alle betrokkenen tasten volledig in het duister. Dat geldt niet voor Holmes. Door goed te kijken en te observeren weet hij in korte tijd een groot deel van het mysterie op te lossen.
Het voordeel van een boek ten opzichte van een serie is dat er veel meer ruimte is voor eigen interpretatie. Tijdens het lezen ontvouwde zich een wereld voor me waarin de pijprokende Sherlock in niets leek op het personage dat Cumberbatch neerzette in de serie. Misschien kwam dat ook door de prachtige illustraties die zijn toegevoegd aan dit boek. De afbeeldingen weten een sfeer neer te zetten die je meesleept in het verhaal.
Dat meeslepende voelde ik dan ook een groot deel van het verhaal, tót er opeens een wisseling van personages kwam. Opeens las ik niet meer over Holmes en Watson, maar kwam ik heel wat jaren eerder terecht in Noord-Amerika met nieuwe personages die ik moest leren kennen. Het zorgde dat ik tijdelijk mijn interesse verloor: ik was op vakantie en even niet voorbereid op het opnieuw beginnen van een verhaal midden in een boek.
Na de vakantie echter, pakte ik het boek weer op en ging ik verder waar ik gebleven was. Het nieuwe verhaal dat eigenlijk alles te maken heeft met de misdaad die Holmes probeert op te lossen, was zo mogelijk nog beter en mooier dan het hoofdverhaal. Ik las door en verloor mezelf in spannende avonturen en ontluikende liefdes die wat mij betreft nog wel even hadden mogen voortduren. In het laatste stuk van het boek komt alles samen en is het verhaal rond, af.
‘Het eerste avontuur van Sherlock Holmes’ is denk ik niet een verhaal dat voor iedereen aantrekkelijk is. Dat komt met name door de taal, die niet altijd even toegankelijk is. De woorden die Holmes en Watson gebruiken zijn soms wat uitdagend en het vraagt als lezer dus wel wat van je. Tegelijkertijd past het taalgebruik wel bij het boek en bij de personages die er een rol in spelen. Deze opnieuw uitgegeven klassieker maakt mij in ieder geval nieuwsgierig naar de andere avonturen die Holmes beleefd heeft. Mocht er nog een keer zo’n prachtig werk opnieuw worden uitgebracht, dan zal ik dat zeker gaan lezen.
Schrijver: Sir Arthur Conan Doyle
Illustrator: Vincent Mallié
Uitgeverij: Davidsfonds Infodok
Lees ook:
2 gedachten over “Sherlock Holmes – Een studie in rood”